Η Κοινότητα
Κατσουλιάς
Με τον νόμον Δ ΝΖ του 1912 (περί δήμων
και κοινοτήτων) καταργείται το δημοτικό σύστημα του 1833. Εις τον δήμο Τροπαίων
ο οποίος καταργείται, έπρεπε να αναγνωρισθούν κοινότητες τα χωριά που
αποτελούσαν τον δήμον, διότι κανένα από αυτά δεν είχε πληθυσμό άνω των δέκα
χιλιάδων για να ονομασθή δήμος.
Έτσι με Βασ. Διάταγμα της 18ης
Αυγούστου 1912 (υπ. αριθμ. 252 φυλ. της Εφημ. της Κυβερν.) αναγνωρίζονται οι
Κοινότητες του Νομού Αρκαδίας μεταξύ των οποίων ήσαν και οι κοινότητες που
προήλθαν από τα χωριά που απάρτιζαν τον δήμο Τροπαίων. Τότε, το 1912
αναγνωρίσθει και η Κοινότης Κατσουλιάς και ελειτούργησε όπως και οι άλλες
κοινότητες το 1914, λόγω του ΑΈαλκανικού Πολέμου 1912-13.
Η κοινότητα αρχικά περιέλαβε την
Κατσουλιά, ως έδρα, και ως συνοικισμούς τα χωριά: Γαλατά, Μπουλιάρι, και
Συριάμου. Το 1958 ο συνοικισμός και η κοινότητα Κατσουλιάς μετωνομάστηκαν εις
συνοικισμόν Περδικονέριον και Κοινότητα Περδικονερίου, δια του Βασιλικού
Διατάγματος της 15ης Δεκεμβρίου 1958, το οποίο δημοσιεύθηκε στο υπ' αριθ. 5
φύλλο της Εφημερ. της Κυβέρνησης τ. Α' του 1959. Έτσι η κοινότητα του Περδικονερίου σήμερα
αποτελείται από τους οικισμούς, το Περδικονέρι (έδρα), ο Γαλατάς, το Μπουλιάρι
και ο Συριαμάκος.
Οι πρώτες εκλογές για ανάδειξη Κοινοτικού
Συμβουλίου και στην συνέχεια προέδρου έγιναν την 9ην Φεβρουαρίου 1914. Οι
επόμενες εκλογές έγιναν την 25η Οκτωβρίου 1925, το 1929, την llη Φεβρουαρίου 1934, την 15η Απριλίου 1951, την
21η Νοεμβρίου 1954, την 5η Απριλίου 1959 κ.ο.κ.
Η κοινότητα έχει επιφάνεια (έκταση) δέκα επτά
τετραγωνικά χιλιόμετρα δηλ. 17.000 στρέμματα.
Το υψόμετρο (κατακόρυφο ύψος από τη
θάλασσα) του Περδικονερίου είναι 840 μέτρα, του Γαλατά 710, του Μπουλιαρίου 740
και του Συριαμάκου 420 μέτρα.
Με τον νόμο 2539/97 (γνωστός ως
"Καποδίστριας") που ισχύει από της 4 Δεκεμβρίου 1997, τότε που
δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (αρ. φύλ. 244/ 4-12-1997 τεύχος
πρώτο) η κοινότητά μας μαζί με άλλες 13 κοινότητες όπως Βυζικίου, Δόξης,
Καλλιανίου, Καστρακίου, Λιβαδακίου, Νεοχωρίου, Ραχών, Σπάθαρη, Σταυροδρομίου,
Τριποταμιάς, Χώρας, Τροπαίων και Αετοράχης αποτελούν τον Δήμο Τροπαίων.
Οι πρώτες εκλογές στο νέο Δήμο έγιναν
στις 11 Οκτωβρίου 1998 και πρώτος δήμαρχος εκλέγεται ο Δημήτριος Παπασπηλίου.
Πίνακας που δείχνει τον πληθυσμό της κοινότητας
Περδικονερίου.
1815
|
Κατσουλιά[1]
1
|
75
|
Το 1829-30 όταν
η Κατσουλιά υπήγετο
|
||||||||||||||||
Γαλατάς
|
100
|
στην επαρχία
Καρυταίνης, σύμφωνα με τα
|
|||||||||||||||||
Μπουλιάρι
|
75
|
στοιχεία της
Γαλλικής Επιστημονικής απο-
|
|||||||||||||||||
Συριαμάκος
|
125
|
στολής, η οποία
παρακολουθούσε τον
|
|||||||||||||||||
τρατηγό Μαιζώνα
είχε πληθυσμό 111 ά-
|
|||||||||||||||||||
1851
|
Κατσουλιά
|
201
|
τομα
σε 18 οικογένειες.
|
||||||||||||||||
Γαλατάς
|
37
|
||||||||||||||||||
Μπουλιάρι
|
37
|
||||||||||||||||||
Συριαμάκος
|
69
|
||||||||||||||||||
1861
|
Κατσουλιά
|
242
|
|||||||||||||||||
Γαλατάς
|
59
|
||||||||||||||||||
Μπουλιάρι
|
38
|
||||||||||||||||||
Συριαμάκος
|
|||||||||||||||||||
1879
|
Κατσουλιά
|
290
|
άρρενες
|
171
|
Θήλεις
119
|
||||||||||||||
Γαλατάς
|
68
|
άρρενες
|
41
|
Θήλεις
|
27
|
||||||||||||||
Μπουλιάρι
|
46
|
||||||||||||||||||
Συριαμάκος
|
65
|
||||||||||||||||||
1889
|
Κατσουλιά
|
317
|
|||||||||||||||||
Γαλατάς
|
60
|
άρρενες
|
164
|
Θήλεις
153
|
|||||||||||||||
Μπουλιάρι
|
51
|
||||||||||||||||||
Συριαμάκος
|
33
|
||||||||||||||||||
1896
|
Κατσουλιά
|
352
|
άρρενες
|
179
|
Θήλεις
|
173
|
|||||||||||||
Γαλατάς
|
40
|
άρρενες
|
23
|
Θήλεις
|
17
|
||||||||||||||
Μπουλιάρι
|
48
|
άρρενες
|
21
|
Θήλεις
|
27
|
||||||||||||||
Συριαμάκος
|
40
|
||||||||||||||||||
1907
|
Κατσουλιά
|
465
|
άρρενες
|
241
|
Θήλεις
|
224
|
|||||||||||||
Γαλατάς
|
105
|
άρρενες
|
58
|
Θήλεις
|
47
|
||||||||||||||
Μπουλιάρι
|
72
|
άρρενες
|
30
|
Θήλεις
|
42
|
||||||||||||||
Συριαμάκος
|
42
|
||||||||||||||||||
1920
|
Κατσουλιά
|
506
|
άρρενες
|
238
|
Θήλεις
|
262
|
|||||||||||||
Γαλατάς
|
47
|
άρρενες
|
29
|
Θήλεις
|
18
|
||||||||||||||
Κερέσοβα
|
12
|
||||||||||||||||||
Μπουλιάρι
|
68
|
άρρενες
|
33
|
Θήλεις
|
35
|
||||||||||||||
Συριαμάκος
|
24
|
άρρενες
|
8
|
Θήλεις
|
16
|
||||||||||||||
1928
|
Κατσουλιά
|
458
|
άρρενες
|
267
|
Θήλεις
|
191
|
|||||||||||||
Γαλατάς
|
63
|
άρρενες
|
32
|
Θήλεις
|
31
|
||||||||||||||
Μπουλιάρι
|
100
|
άρρενες
|
53
|
Θήλεις
|
47
|
||||||||||||||
Συριαμάκος
|
20
|
άρρενες
|
5
|
Θήλεις
|
15
|
||||||||||||||
1940
|
Κατσουλιά
|
529
|
άρρενες
|
257
|
Θήλεις
|
272
|
|||||||||||||
Γαλατάς
|
93
|
άρρενες
|
50
|
Θήλεις
|
43
|
||||||||||||||
Μπουλιάρι
|
229
|
άρρενες
|
116
|
Θήλεις
|
113
|
||||||||||||||
1951
|
Κατσουλιά
|
573
|
Ο
πληθυσμός 804 της Κοινότη-
|
||||||||||||||||
Γαλατάς
|
79
|
τας
Περδικονερίου είναι αγροτικός
|
|||||||||||||||||
Μπουλιάρι
|
113
|
και
πραγματικός, εξ αυτού 764 ή-
|
|||||||||||||||||
ταν
συγκεντρωμένος και 40 δια-
|
|||||||||||||||||||
1961
|
Περδικονέρι
|
526
|
σκορπισμένος.
Κατά την απογραφή
|
||||||||||||||||
Γαλατάς
|
82
|
δε
εντός της κοινότητος ομοδημό-
|
|||||||||||||||||
Μπουλιάρι
|
88
|
τες
797 και 7 ετεροδημότες. Ο νόμι-
|
|||||||||||||||||
Συριαμάκος
|
108
|
μος
πληθυσμός ήταν 1.188, εξ αυ-
|
|||||||||||||||||
τών
797 ήταν παρόντες και 391 α-
|
|||||||||||||||||||
Σύνολο 804
|
πογράφηκαν
σε άλλες κοινότητες.
|
||||||||||||||||||
1971
|
Περδικονέρι
|
583
|
1991
|
Περδικονέρι
|
452
|
||||||||||||||
Γαλατάς
|
68
|
Γαλατάς[2]1
|
29
|
||||||||||||||||
Μπουλιάρι
|
108
|
Μπουλιάρι
|
87
|
||||||||||||||||
Συριαμάκος
|
78
|
Συριαμάκος
|
13
|
||||||||||||||||
1981
|
Περδικονέρι
|
579
|
|||||||||||||||||
Γαλατάς
|
48
|
||||||||||||||||||
Μπουλιάρι
|
97
|
||||||||||||||||||
Συριαμάκος
|
41
|
||||||||||||||||||
άρρενες
Θήλεις
Τα πρώτα στοιχεία για το χωριό μας, βρίσκουμε σε δύο
έγγραφα - Κώδικες, της Επαρχίας Καρυταίνης (Territorio di Carytena).
Το ένα Βενετικό του 1668, που κάνει
απογραφή των χωριών, για να υπολογισθούν οι υποχρεώσεις τους, για τη συντήρηση των
Δραγόνων. (Δραγόνος ο ουσ. λατιν. drago, - onis = σημαία της κονόρτεως, πολεμιστής
που ανήκει σε ειδικό σώμα ελαφρού ιππικού). Εδώ οι δραγόνοι ήσαν Στρατιωτικοί ή
πολιτικοί εκπρόσωποι της Βενετίας.
Εκεί βλέπουμε μεταξύ των άλλων χωριών
της Γορτυνία και το χωριό μας:
Alvanizza (Αλβάνιτζα) οικογένειες 22,
Movrades (Μαυράδες), οικογένειες 2, Fuscari (Φούσκαρι) οικογένειες 3, Vissizzi (Βυζίτσι)
οικογένειες 9, Vervizza (Βερβίτσα) οικογένειες 23, Cuzzulia (Κατζουλιά)
οικογένειες 5, Spatari (Σπάθαρι) οικογένειες 5, Caliani (Καλλιάνι) οικογένειες
5, Rechuni (Ρεκούνι) οικογένειες 33 κ.λπ.
Το άλλο έγγραφο Ελληνικό, με τα ίδια
στοιχεία, 15 - 4 - 1699, αναφέρει: Στην επαρχία - Territorio Καρύταινας υπήρχαν
150 Δραγόνοι. Κάθε δραγόνος πληρωνόταν από 14 σπίτια. Δεν αναφέρεται χρηματικό ποσό.
Επίσης επληρώνοντο και 138 άνθρωποι,
για τα χαντάκια της Κορίνθου. Καθένας απ' αυτούς πληρωνόταν από 15 σπίτια. Αν
ένα χωριό δε συγκέντρωνε 14 σπίτια, για τους Δραγόνους ή 15 για τα χαντάκια, τότε
την υποχρέωση αναλάμβαναν, αθροιστικά, τα γειτονικά χωριά.
Έτσι βλέπουμε: Αλβάνιτσα σπίτια 22,
Φούσκαρι 5 και από Μαυράδα 1, σύνολο 28, πλήρωναν δύο Δραγόνους. Ως προς τα
χαντάκια Κορίνθου: Μαυράδες, Γαλατάς, Χοτούζα, Κατσουλιά, Λεσμοί πλήρωναν τρείς
ανθρώπους κ.λπ.[3]
Πρόεδροι Κοινότητας Περδικονερίου
|
||
1933[4]2
|
3 Ιανουαρίου
|
Σταματόπουλος Γιώργιος
|
1933
|
28 Οκτωβρίου
|
Μαρινόπουλος 1. Χρήστος
|
1934
|
5 Απριλίου
|
Παπανικολάου Γεώργιος
|
1934
|
29 Δεκεμβρίου Ανάγνου Νικόλαος
|
|
1936
|
7 Ιανουαρίου
|
Χρήστος Μαρινόπουλος
|
1937
|
30 Ιανουαρίου
|
Δημήτριος Χρ. Μαρινόπουλος
|
1940
|
4 Μαρτίου
|
Ιωαν. Αγγ. Ζούνης
|
1941
|
8 Απριλίου
|
Ιωάννης Πετρόπουλος
|
1942
|
28 Ιουλίου
|
Ιωάννης Αγγ. Ζούνης
|
1943
|
7 Νοεμβρίου
|
Νικόλαος Γ. Ανάγνου
|
1948
|
22 Νοεμβρίου
|
Δημήτριος Μουστόγιαννης
|
1949
|
1 Ιανουαρίου
|
Νικόλαος Γ. Ανάγνου
|
1949
|
29 Ιανουαρίου
|
Δημήτριος Μουστόγιαννης
|
1949
|
18 Ιουλίου
|
Γεώργιος Ν. Πετρόπουλος
|
1950
|
3 Μαρτίου
|
Δημήτριος Γ. Μουστόγιαννης
|
1952
|
31 Ιουλίου
|
Δημήτριος Γ. Μουστόγιαννης
|
1957
|
10 Ιανουαρίου
|
Γεώργιος Β. Τσίρμπρας
|
1958
|
16 Σεπτεμβρίου Δημήτριος Χ. Μαρινόπουλος
|
|
1963
|
6 Ιανουαρίου
|
Δημήτριος Γεωργ. Μουστόγιαννης
|
1967
|
8 Οκτωβρίου
|
Δημήτριος Γεωργ. Ανάγνου
|
1970
|
26 Δεκεμβρίου Αγγελής Παπανικολάου
|
|
1972
|
15 Μαρτίου
|
Δημήτριος Παπαϊωάνου
|
1974
|
10 Νοεμβρίου
|
Γεώργιος Μάγκλαρης
|
1975
|
8 Ιουνίου
|
Χρήστος Μαρινόπουλος
|
1981
|
Ιούλιος
|
Ιωάννης Πανόπουλος (Ντουνόγιαννης) Γαλατά
|
1983
|
Ιανουάριος
|
Δημήτριος Παναγόπουλος
|
1987
|
Ιανουάριος
|
Νικόλαος Πετρόπουλος
|
1991
|
Ιανουάριος
|
Ιωάννης Σταματόπουλος
|
[1] Κατά τον Pouqueville, Voyages de la Grece τομ. V Paris 1827, σελ. 487 βλ.Τ. Κανδηλώρου, Γορτυνία σελ. 258
κ.ε. Γορτυνιακόν ημερολόγιον 1949 τεύχος Δ' σελ. 4,5,6,7 Αθήνα.
[2]
Ενέργειες έγιναν το 1915 από μέρους των κατοίκων
και των εκλογέων του Γαλατά, όπως ο συνοικισμός τους αποσπασθεί από την Κοινότητα
Κατσουλιάς και να προσαρτηθεί στην Κοινότητα Βυζικίου. Δεν κατόρθωσαν όμως
τίποτε οι "Γαλατιανοί" παρ' οτι υποστηρίχθηκαν πολύ από τους
Βυζικιώτες, των οποίων το Κοινοτικό Συμβούλιο δια της υπ' αριθ. 26 πράξεώς του της
10ης Αυγούστου 1915 αποδέχθει την από 25 Ιουλίου ιδίου έτους αίτησή τους την
οποία με θερμή παράκληση υπέβαλε στον Νομάρχη Αρκαδίας.
[3]
Παναγιωτόπουλος Βασ. Archiνio di Stato, archivio GRIMANI Β 31 αριθ. 82 Φ. 172-173. Βλ. Μιχαλακόπουλος
Γεώργιος "Το Σταυροδρόμι της Αρκαδίας και ο οικισμός Μαυράδας"τ.Α'
ΧΙΟΣ/1998 σ. 54-55.
[4]
Πρίν το 1933 δεν υπάρχει αρχείο στην κοινότητα.
Όπως δείχνει και η παρακάτω έκθεση επιθεώρησης. Όσο αφορά τις ημερομηνίες, δεν
σημαίνουν ότι τότε έχουμε εκλογές αλλά ότι έγινε η πρώτη συνεδρίαση του
Κοινοτικού Συμβουλίου και εγράφη πρακτικό, το οποίο υπογράφει ο εκάστοτε
πρόεδρος.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου