Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

Ένα ποίημα!

Περδικονέρι 2006
Ο Δημήτρης Αναγνωσταράς, φιλόλογος, συγγραφέας και ποιητής, διευθυντής Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά έγραψε για το Περδικονέρι τους εξής στίχους:
Στα σπλάχνα σου μεγάλωσα και θέριεψα σε χρόνια δίσεκτα και φτωχικά, εφηβικά.
Με ήταν η ψυχή μας στητή κι ολόρθη,
πλημμυρισμένη από δάκρυα και βάγια και θυμιάματα.
Ζούσαμε αντάμα οι χωριανοί του Περδικόνερου
και πίναμε απ' το ίδιο νάμα της κρυόβρυσης.
Μαζί γλεντάγαμε στα γαμήλια ξεφαντώματα,
μαζί θρηνούσαμε στα ξόδια και στα παράπονα.
Η καμπάνα τ' Αγιο Δημητριού έδινε το πρόσταγμα για τα χαρμόσυνα και τα στενάχωρα μαντάτα.
Θυμάμαι τις παλιές γυναίκες, τις Περδικονερίτισσες, κι ο νους μου αναγαλλιάζει από σοφία και σύνεση.
Θυμάμαι τους γέροντες που τα έπιναν στα καφενεία, κι έστηναν το τραγούδι τους μακρόσυρτο.
Είναι μια χαρμονή και μια σκυταλοδρομία,
που χρωματίζει τα βήματά μας ευφρόσυνα.
Είναι κάποιος χορός εύθυμος και απρόσμενος,
που σαλαχάει τη συνείδησή μας πρόσχαρα.
Είναι τα σπλάχνα της ζωής, της Ιστορίας,

που πάλλονται και θερμαίνονται από συγκίνηση.







0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου