Διοικητική διαίρεση επαρχίας

Η ΕΠΑΡΧΙΑ ΩΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΥΠΟΔΙΑΙΡΕΣΗ

Η Γορτυνία έχει έκταση 1.500.000 στρέμματα και καταλαμβάνει απο την αρχαιότητα το ΒΔ τμήμα της Αρκαδίας δηλ. το κέντρο της Πελοποννήσου. Ορίζεται από την επαρχία Καλαβρύτων (προς Β) δια της οροσειράς του Αφοοδισϊου και εν μέρει με τον άνω ρου του Λάδωνα (Ρουφιά) ποταμού, απο την επαρχία Μαντινείας (προς Α) δια των ορέων Θαυμασίου (Πατερίτσα) και Πλεσίβου (Προφ, Ηλία), απο τις επαρχίες Ολυμπίας και Μεγαλοπόλεως (προς Ν) δια του ποταμού Αλφειού κ.λ.π. και από την επαρχία Ηλείας (προς Δ) δια του Ερυμάνθου (Ντοάνας) ποταμού, με δυτικότερο όριο την συμβολή των ποταμών Αλφειού, Λάδωνα και Ερυμάνθου και νοτιοδυτικά όρια τα πρόβουνα του Λυκαίου όρους.

Το ονομά της η Γορτυνία το έλαβε από την αρχαία της πόλη Γόρτυνα, η οποία εκτίσθη από τον Γόρτυνα, το γιό του Στυμφάλου, και ήταν πλησίον κατά τους αρχαιολόγους στο σημερινό χωριό "Ατσίλοχος".

Κατά την αρχαιότητα Γορτυνία, Γορδυνία ή και Γορδηνία ελέγετο μία πόλη της Μακεδονίας, η οποία ήταν στους λόφους της Γουμένιτσας, μεταξύ Αλμωπείας και δεξιάς όχθης του Αξιού ποταμού, ενώ Γορτυναία ελέγετο η περιοχή της πόλεως Γόρτυνος εις την Κρήτη, η οποία Γόρτυς, είχε κτιστεί από τον Γόρτυνα τον γιό του εξ Αρκαδίας Τεγεάτου, και ευρίσκετο παρά τον Ληθαίο (Μητροπολιανό) ποταμό της Κρήτης, προς Ν. της Ίδης, εκεί ακριβώς που σήμερα είναι τα χωριά Μητρόπολη και Άγιοι Δέκα της επαρχίας Καινουρίου του νομού Ηρακλείου.

Ο κάτοικος της επαρχίας Γορτυνίας ονομάζεται "Γορτύνιος", όπως τοιουτοτρόπως ονομάζετο και κατά την αρχαιότητα ο κάτοικος της Γόρτυνος στην Κρήτη. Το όνομα "Γορτύνιος" φέρει, από την ίδια πόλη, και ένας μικρός ποταμός της Γορτυνίας ο οποίος πηγάζει απο την "Καρκαλού" και ρέων παρά τη Δημητσάνα και Ατσίχολον χύνεται πλησίον της Καρύταινας στον Αλφειό ποταμό. Ο ποταμός αυτός κατά τον άνω ρουν του, λέγεται Λούσιος, επειδή λέγεται πως κατά την μυθολογίαν ελούσθη νεαρός στα ύδατά του ο ύπατος θεός των αρχαίων Ελλήνων Ζεύς. Η Γορτυνία δια μέσου των αιώνων έφερε άλλα ονόματα και είχε έκταση και μορφή εντελώς διαφορετική της σημερινής.

Τοιουτοτρόπως, κατά την εποχή των Φράγκων, ελέγετο "χώρα των Σκορτών" (Γορτυνίας) και υπάγετο στον έπαρχον (δρουγγάριον) των Σκορτών, ενώ κατά την Φραγκοκρατίαν περιελάμβανε δύο μεγάλες βαρωνίες, απο τις 12 στις οποίες διερέθη η Πελοπόννησος από τους κατακτητές, των της Καρυταίνης με 22 ιπποτικά φέουδα και των της Άκοβας με 24. Εικάζεται ότι η πρώτη των βαρωνιών τούτων ελέγετο και "χώρα των Σκορτών" όπως παλαιότερα η Γορτυνία και ότι η Γορτυνία ελέγετο διαμέρισμα των Σκορτών ή και επαρχία Καρυταίνης και ότι συνεπώς οι κατοικοί της ονομάζοντο Καρυτινοί. Κατά την πρώτην Τουρκοκρατίαν (1460-1685) η Γορτυνία ελέγετο διοικητικώς Βιλαέτι της Καρυταίνης, δικαστικώς Καζάς Καρυταίνης και στρατιωτικώς Σατζάκι Καρυταίνης. Κατά την επακολουθήσασα Ενετοκρατία (1685- 1715) το βιλαέτι της Καρυταίνης περιελήφθη στην διοίκηση (νομόν ή θέμα) της Μεσσηνίας, με πρωτεύουσα το Νέον Ναβαρίνον. Και κατά την δευτέρα Τουρκοκρατία (1715-1821) η οποία διαδέχθη την Ενετοκρατία η Γορτυνία απετέλεσε και πάλι το αυτό βιλαέτι (το της Καρυταίνης) το οποίο συνωρεύετο γύρωθεν από τα τοιαύτα των Καλαβρύτων, της Τριπολιτσάς, του Λεονταρίου, του Μυστρά του Φαναρίου και της Γαστούνης. Άρχιζε δε απο τις Καρυές (προς Ν), άφηνε την Μεγαλόπολη στο βιλαέτι του Λεονταρίου και από τη Δώριζα, στην οποία έφθανε, άφηνε το Βαλτέτσι στο βιλαέτι της Τριπολιτσάς και μέσω Πιάνας και Ροϊνού έφθανε στο Μαίναλο όρος και εκείθεν στο βιλαέτι των Καλαβρύτων. Έτσι περιελάμβανε, εκτός της σημερινής Γορτυνίας και μέρος των σημερινών γειτονικών της Γορτυνίας επαρχιών, Καλαβρύτων Ηλείας, Μεγαλοπόλεως και Μαντινείας.

Το Βιλαέτι της Καρυταίνης είχε διαιρεθεί σε τέσσερα "σέμπια" (τμήματα), τα

οποία όμως δεν αποτελούσαν διοικητικά τμήματα, δεν είχαν πρωτεύουσες.

Αυτά ήσαν τα εξής:

α) Των Βουνών, 29 οικισμοί, κάτοικοι το 1830 14.879 β) Του Κάμπου, 28 οικισμοί, κάτοικοι το 1830 3.621 γ) Της Λιοδώρας, 40 οικισμοί, κάτοικοι το 1830 6.730

δ) Της Άκοβας και Πέρα Μεριάς, 35 οικισμοί, κάτοικοι το 1830 8.519

Κατά την διαδρομήν του ΙΗ' αιώνα δεν υπέστη σοβαράς μεταβολάς η γεωγραφική έκταση του βιλαετίου τούτου, που θα διαδραματίση κατά τον Αγώνα του σημαντικώτερον ρόλον, αρχικώς μεν κατά την δύσκολον έναρξη και στερέωσιν αυτού, έπειτα δε κατά την αστείρευτη στρατολογίαν και τον ανεφοδιασμόν.

Γνωρίζομεν μετ' ακριβείας τα αποτελούντα το βιλαέτιον χωριά κατά την προεπαναστατικήν περίοδον. Ταύτα είναι τα εξής: Καρύταινα, Στεμνίτσα, Ζυγοβίτσι, Δημητσάνα, Ζάτουνα, Λαγκάδια, Κοντοβάζαινα κ.α κωμοπόλεις.

Τζίπολι, Μαυράδες, Καλιάνι, Ρένεσι, Αλβάνιτζα, Βυζίτζι, Βερβίτζα, Σπάθαρη, Κατζουλιά, Τζερβίκος, Γαλατά, Συριάμ - Κουρτάκη, Ποδογορά κ.α (Τάσου Αθ. Γριτσοπούλου ).

Κατά την επανάσταση του 1821 που έγινε κατάλυση των Τουρκικών αρχών, τα πέντε βιλαέτια της Αρκαδίας που υπήρχαν αποτέλεσαν τις πέντε ομωνύμους αυτής επαρχίας. δηλαδή τις Καρυταίνης, Λεονταρίου, Τριπολιτσάς, Αγίου Πέτρου και Πραστού. Οι δύο τελευταίες το έτος 1824 συγχωνεύτηκαν σε μία. Κατά το 1828 (επί Καποδιστρίου) η Πελοπόννησος διαιρείται σε επτά τμήματα (νομούς).

Κατά την αποκατάσταση του Κράτους, με διάταγμα της αντιβασιλείας του Όθωνος (της 3/15 Απριλίου 1833) όπου η Ελληνική χώρα διαιρείται σε 10 Νομούς και 47 επαρχίες, ο Νομός Αρκαδίας περιέλαβε τις τότε επαρχίες με νέες ονομασίες. Έτσι η επαρχία "Γορτύνης"απετελέσθη από την επαρχία Καρυταίνης και ορίστηκε πρωτεύουσά της η Καρύταινα (Γόρτυς).

Με διάταγμα της 27 Οκτωβρίου - 8 Νοεμβρίου 1833 η πρωτεύουσα της επαρχίας "Γορτύνης" μετατίθεται στην Δημητσάνα. Το όνομα Γόρτυνος το συναντάμε για πρώτη φορά στο Διάταγμα της 9/21 Νοεμβρίου 1834.

Κατά το 1836 δια του Δ/ντος της 22 Ιουνίου - 2 Ιουλίου έχομε επαρχία Γορτυνίας και Μεγαλοπόλεως με πρωτεύουσα την Καρύταινα. Αργότερα ορίζεται η Δημητσάνα ως έδρα επάρχου, ενώ απο το 1852 που συστήθη ίδιον επαρχείον Μεγαλοπόλεως, ορίζεται έδρα επάρχου η Μεγαλόπολη.

Οι πρώτοι δήμοι του νομού Αρκαδίας καθορίζονται με διάταγμα της 9/21 Νοεμβρίου 1834 ως εξής : 14 στην επαρχίαν Γόρτυνος, 17 στην επαρχίαν της Μαντινείας και ανά 7 σε κάθε μία απο τις επαρχίες Κυνουρίας και Μεγαλοπόλεως.

Το 1841 πραγματοποιείται συγχώνευση των Δήμων της Γόρτυνος και προέκυψαν 12 δήμοι μεταξύ των οποίων και οι δήμοι της περιφέρειας που μας αφορά. Αυτοί είναι:

Δήμος Τευθίδος (1834-1836): Γτάξεως*. (* Στο άρθρο 7 του νόμου "Περί συστάσεως των δήμων", δήμοι που είχαν τουλάχιστον 1.000 κατοίκους,εθεωρούντο πρώτης τάξεως 2.000 χιλ. κατοίκους, δευτέρας τάξεως, και κάτω των 2.ΟΟΟχιλ. κατοίκων τρίτης. Ήταν όμως δυνατόν να σχηματισθεί δήμος και με 300 κατοίκους. Σε κάποιες ειδικές περιπτώσεις μπορούσε να σχηματισθεί και δήμος με κάτω των 300 κατοίκων (αρθ.

5). ) Έδρα του δήμου αυτού υπήρξε το Βυζίτζι, χωριά που αποτελούσαν τον δήμο αυτό ήσαν: Αλβάνιτζα (Σταυροδρόμι), Χοτούσα, Φούσκαρι, Βρετεμπούγα (Δόξα), Καλλιάνι, Κόκλα, Ρένεσι (Καστράκι) και Γαλατά.

Ο Δήμος Τευθίδος την εποχή εκείνη είχε 1260 κατοίκους, 271 οικογένειες. Δήμος Θελπούσης (1834-1836): !τάξεως. Η Βερβίτζα (σημερ. Τρόπαια) ήταν η έδρα του δήμου αυτού. Περιελάμβανε τα εξής χωριά: Τζερβίκο, Συριάμου, Μπουλιάρι, Κατζουλιά (Περδικονέρι), Λεσμούς, Σπάθαρι, Βάναινα, Μάγουσι, Μελιδόνι και Σκούντου. Κατοίκους ο δήμος είχε 1395, οικογένειες 297.

Δήμος Ογγίου (1836-1841): Β' τάξεως ανεγράφετο, ενώ θα έπρεπε να είναι Γτάξεως.

Το 1836 με την διαμόρφωση των δήμων, στην θέση του δήμου Τευθίδος του 1834 δημιουργείται ο δήμος Ογγίου ή Ουγγίου, με έδρα το Βυζίτζι και με τα χωριά:

Αλβάνιτσα, Χοτούζα, Φούσκαρι, Βρετεμπούγα, Καλιάνι, Κόκλα, Ρένεσι και Γαλατάς.

Δήμος Τροπαιών* (*1.  Ο δήμος Θελπούσης έλαβε το 1836 το όνομα των Τροπαίων.

2.  Σε έκθεση ανυπόγραφη και χωρίς ημερομηνία ευρίσκεται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους για το δήμο Τροπαίων μεταξύ άλλων αναφέρει ... "Εκ τούτων η Κατζουλιά και το Μπουλιάρι ήσαν κτισμένα εις πλαγιάν ορέων, ο Κερβίκος εις πρόποδας όρους και τα υπόλοιπα επί όρους ... " ) (1836-1841): Γτάξεως με έδρα την Βερβίτσα. Χωριά απαρτί­ζοντα τον δήμον: Τσερβίκος, Συριάμου, Μπουλιάρι, Κατσουλιά+, Λεσμός, Σπάθαρι, Βάναινα, Μάγωσι, Μελιδώνι, Σκούνδου.

Με διάταγμα που δημοσιεύεται την 8ην Μαρτίου 1841, οι δύο γειτονικοί δήμοι Τροπαίων και Ουγγίου συγχωνεύονται σε ένα όνομα "δήμος Τροπαίων".

Ο νέος δήμος Τροπαίων περιλαμβάνει τα χωριά των δύο δήμων που συγχωνεύθησαν εκτός των Φούσκαρι και Χοτούζης τα οποία ανήκουν πλέον στο δήμο Τευθίδος με πρωτεύουσα τα Λαγκάδια. Ο νέος αυτός δήμος διετηρήθη μέχρι το 1914.

Η Κοινότητα Κατσουλιάς

Με τον νόμον Δ ΝΖ του 1912 (περί δήμων και κοινοτήτων) καταργείται το δημοτικό σύστημα του 1833. Εις τον δήμο Τροπαίων ο οποίος καταργείται, έπρεπε να αναγνωρισθούν κοινότητες τα χωριά που αποτελούσαν τον δήμον, διότι κανένα απο αυτά δεν είχε πληθυσμό άνω των δέκα χιλιάδων για να ονομασθή δήμος.

Έτσι με Βασ. Διάταγμα της 18ης Αυγούστου 1912 (υπ. αριθμ. 252 φυλ. της Εφημ. της Κυβερν.) αναγνωρίζονται οι Κοινότητες του Νομού Αρκαδίας μεταξύ των οποίων ήσαν και οι κοινότητες που προήλθαν από τα χωριά που απάρτιζαν τον δήμο Τροπαίων. Τότε, το 1912 αναγνωρίσθει και η Κοινότης Κατσουλιάς και ελειτούργησε όπως και οι άλλες κοινότητες το 1914, λόγω του Α'Βαλκανικού Πολέμου 1912-13.

Η κοινότητα αρχικά περιέλαβε την Κατσουλιά, ως έδρα, και ως συνοικισμούς τα χωριά: Γαλατά, Μπουλιάρι, και Συριάμου. Το 1958 ο συνοικισμός και η κοινότητα Κατσουλιάς μετωνομάστηκαν εις συνοικισμόν Περδικονέριον και Κοινότητα Περδικονερίου, δια του Βασιλικού Διατάγματος της 15ης Δεκεμβρίου 1958, το οποίο δημοσιεύθηκε στο υπ' αριθ. 5 φύλλο της Εφημερ. της Κυβέρνησης τ. Α του 1959. Έτσι η κοινότητα του Περδικονερίου σήμερα αποτελείται από τους οικισμούς, το Περδικονέρι (έδρα), ο Γαλατάς, το Μπουλιάρι και ο Συριαμάκος.

Οι πρώτες εκλογές για ανάδειξη Κοινοτικού Συμβουλίου και στην συνέχεια προέδρου έγιναν την 9ην Φεβρουαρίου 1914. Οι επόμενες εκλογές έγιναν την 25η Οκτωβρίου 1925, το 1929, την llη Φεβρουαρίου 1934, την 15η Απριλίου 1951, την 21η Νοεμβρίου 1954, την 5η Απριλίου 1959 κ.ο.κ.

Η κοινότητα έχει επιφάνεια (έκταση) δέκα επτά τετραγωνικά χιλιόμετρα δηλ. 17.000 στρέμματα.

Το υψόμετρο (κατακόρυφο ύψος από τη θάλασσα) του Περδικονερίου είναι 840 μέτρα, του Γαλατά 710, του Μπουλιαρίου 740 και του Συριαμάκου 420 μέτρα.

Με τον νόμο 2539/97 (γνωστός ως "Καποδίστριας") που ισχύει από της 4 Δεκεμβρίου 1997, τότε που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (αρ. φύλ. 244/ 4-12-1997 τεύχος πρώτο) η κοινότητά μας μαζί με άλλες 13 κοινότητες όπως Βυζικίου, Δόξης, Καλλιανίου, Καστρακίου, Λιβαδακίου, Νεοχωρίου, Ραχών, Σπάθαρη, Σταυροδρομίου, Τριποταμιάς, Χώρας, Τροπαίων και Αετοράχης αποτελούν τον Δήμο Τροπαίων.

Οι πρώτες εκλογές στο νέο Δήμο έγιναν στις 11 Οκτωβρίου 1998 και πρώτος δήμαρχος εκλέγεται ο Δημήτριος Παπασπηλίου.

Πίνακας που δείχνει τον πληθυσμό της Koινότητας Περδικονερίου.

άρρενες

Θήλεις

1815	Κατσουλιά *	75	Το 1829-30 όταν η Κατσουλιά υπήγετο
	Γαλατάς	100	στην επαρχία Καρυταίνης, σύμφωνα με τα
	Μπουλιάρι	75	στοιχεία της Γαλλικής Επιστημονικής απο-
	Συριαμάκος	125	στολής, η οποία παρακολουθούσε τον
			ρατηγό Μαιζώνα είχε πληθυσμό 111 ά-
1851	Κατσουλιά	201	τομα σε 18 οικογένειες.
	Γαλατάς	37
	Μπουλιάρι	37
	Συριαμάκος	69
1861	Κατσουλιά	242
.
	Γαλατάς	59
	Μπουλιάρι	38
	Συριαμάκος
1879	Κατσουλιά	290	άρρενες	171	Θήλεις 119
	Γαλατάς	68	άρρενες	41	Θήλεις	27
	Μπουλιάρι	46
	Συριαμάκος	65
1889	Κατσουλιά	317
	Γαλατάς	60	άρρενες	164	Θήλεις 153
	Μπουλιάρι	51
	Συριαμάκος	33

(*·Ενέργειες έγιναν το 1915 από μέρους των κατοίκων και των εκλογέων του Γαλατά, όπως ο συνοικισμός τους αποσπασθεί από την Κοινότητα Κατσουλιάς και να προσαρτηθεί στην Κοινότητα Βυζικίου. Δεν κατόρθωσαν όμως τίποτε οι "Γαλατιανοί" παρ' οτι υποστηρίχθηκαν πολύ από τους Βυζικιώτες, των οποίων το Κοινοτικό Συμβούλιο δια της υπ' αριθ. 26 πράξεώς του της 10ης Αυγούστου 1915 αποδέχθει την από 25 Ιουλίου ιδίου έτους αίτησή τους την οποία με θερμή παράκληση υπέβαλε στον Νομάρχη Αρκαδίας).

1896	Κατσουλιά	352	άρρενες	179	Θήλεις	173
	Γαλατάς	40	άρρενες	23	Θήλεις	17
	Μπουλιάρι	48	άρρενες	21	Θήλεις	27
	Συριαμάκος	40
1907	Κατσουλιά	465	άρρενες	241	Θήλεις	224
	Γαλατάς	105	άρρενες	58	Θήλεις	47
	Μπουλιάρι	72	άρρενες	30	Θήλεις	42
	Συριαμάκος	42
1920	Κατσουλιά	506	άρρενες	238	Θήλεις	262
	Γαλατάς	47	άρρενες	29	Θήλεις	18
	Κερέσοβα	12
	Μπουλιάρι	68	άρρενες	33	Θήλεις	35
	Συριαμάκος	24	άρρενες	8	Θήλεις	16
1928	Κατσουλιά	458	άρρενες	267	Θήλεις	191
	Γαλατάς	63	άρρενες	32	Θήλεις	31
	Μπουλιάρι	100	άρρενες	53	Θήλεις	47
	Συριαμάκος	20	άρρενες	5	Θήλεις	15
1940	Κατσουλιά	529	άρρενες	257	Θήλεις	272
	Γαλατάς	93	άρρενες	50	Θήλεις	43
	Μπουλιάρι	229	άρρενες	116	Θήλεις	113
1951	Κατσουλιά	573	Ο πληθυσμός 804 της Κοινότη-
	Γαλατάς	79	τας Περδικονερίου είναι αγροτικός
	Μπουλιάρι	113	και πραγματικός, εξ αυτού 764 ή-
			ταν συγκεντρωμένος και 40 δια-
1961	Περδικονέρι	526	σκορπισμένος. Κατά την απογραφή
	Γαλατάς	82	δε εντός της κοινότητος ομοδημό-
	Μπουλιάρι	88	τες 797 και 7 ετεροδημότες. Ο νόμι-
	Συριαμάκος	108	μος πληθυσμός ήταν 1.188, εξ αυ-
			τών 797 ήταν παρόντες και 391
	Σύνολο 804		απογράφηκαν σε άλλες κοινότητες.

1971	Περδικονέρι	583	1991	Περδικονέρι	452
	Γαλατάς	68		Γαλατάς1	29
	Μπουλιάρι	108		Μπουλιάρι	87
	Συριαμάκος	78		Συριαμάκος	13
1981	Περδικονέρι	579	2001	Περδικονέρι	378
	Γαλατάς	48		Γαλατάς1	36
	Μπουλιάρι	97		Μπουλιάρι	81
	Συριαμάκος	41		Συριαμάκος	8
2011	Περδικονέρι	237
	Γαλατάς	20
	Μπουλιάρι	50
	Συριαμάκος	5

Κατά τον Pouqueville, \byages de la Grece τομ V Ρειίε 1827, σελ. 487 βλ.Τ. Κανδηλώρου, Γορτυνία σελ, 258 κ.ε. Γορτυνιακόν ημερολόγιον 1949 τεύχος Δ' σελ. 4,5,6,7 Αθήνα

Τα πρώτα στοιχεία για το χωριό μας, βρίσκουμε σε δύο έγγραφα - Κώδικες, της Επαρχίας Καρυταίνης (Territorio di Carytena).

Το ένα Βενετικό του 1668, που κάνει απογραφή των χωριών, για να υπολογισθούν οι υποχρεώσεις τους, για τη συντήρηση των Δραγόνων. (Δραγόνος ο ουσ. λατιν. drago, - onis = σημαία της κονόρτεως, πολεμιστής που ανήκει σε ειδικό σώμα ελαφρού ιππικού). Εδώ οι δραγόνοι ήσαν Στρατιωτικοί ή πολιτικοί εκπρόσωποι της Βενετίας. *(*Παναγιωτόπουλος Βασ. Archivio di Stato, archivio GRIMANI Β 31 αριθ. 82 Φ. 172 - 173. Βλ.

Μιχαλακόπουλος Γεώργιος "Το Σταυροδρόμι της Αρκαδίας και ο οικισμός Μαυράδας" τ.Α' ΧΙΟΣ/ 1998 σ. 54 - 55.)

Εκεί βλέπουμε μεταξύ των άλλων χωριών της Γορτυνίας και το χωριό μας:

Alvanizza (Αλβάνιτζα) οικογένειες 22, Movrades (Μαυράδες), οικογένειες 2, Fuscari (Φούσκαρι) οικογένειες 3, Vissizzi (Βυζίτσι) οικογένειες 9, Vervizza (Βερβίτσα) οι­κογένειες 23, Cuzzulia (Κατζουλιά) οικογένειες 5, Spatari (Σπάθαρι) οικογένειες 5, Caliani (Καλλιάνι) οικογένειες 5, Rechuni (Ρεκούνι) οικογένειες 33 κ.λπ.

Το άλλο έγγραφο Ελληνικό, με τα ίδια στοιχεία, 15 - 4 - 1699, αναφέρει: Στην ε­παρχία - Territorio Καρύταινας υπήρχαν 150 Δραγόνοι. Κάθε δραγόνος πληρωνόταν από 14 σπίτια. Δεν αναφέρεται χρηματικό ποσό.

Επίσης επληρώνοντο και 138 άνθρωποι, για τα χαντάκια της Κορίνθου. Καθένας απ' αυτούς πληρωνόταν από 15 σπίτια. Αν ένα χωριό δε συγκέντρωνε 14 σπίτια, για τους Δραγόνους ή 15 για τα χαντάκια, τότε την υποχρέωση αναλάμβαναν, αθροιστικά, τα γειτονικά χωριά.

Έτσι βλέπουμε: Αλβάνιτσα σπίτια 22, Φούσκαρι 5 και από Μαυράδα 1, σύνολο 28, πλήρωναν δύο Δραγόνους. Ως προς τα χαντάκια Κορίνθου: Μαυράδες, Γαλατάς, Χοτούζα, Κατσουλιά, Λεσμοί πλήρωναν τρείς ανθρώπους κ.λπ.!

Πρόεδροι Κοινότητας Περδικονερϊου

1932(*)	3 Ιανουαρίου	Σταματόπουλος Γιώργιος
1933	28 Οκτωβρίου	Μαρινόπουλος 1. Χρήστος
1934	5 Απριλίου	Παπανικολάου Γεώργιος
1934	29 Δεκεμβρίου       Ανάγνου Νικόλαος
1936	7 Ιανουαρίου	Χρήστος Μαρινόπουλος
1937	30 Ιανουαρίου	Δημήτριος Χρ. Μαρινόπουλος
1940	4 Μαρτίου	Ιωαν. Αγγ. Ζούνης
1941	8 Απριλίου	Ιωάννης Πετρόπουλος
1942	28 Ιουλίου	Ιωάννης Αγγ. Ζούνης
1943	7 Νοεμβρίου	Νικόλαος Γ. Ανάγνου

1948	22 Νοεμβρίου	Δημήτριος Μουστόγιαννης
1949	1 Ιανουαρίου	Νικόλαος Γ. Ανάγνου
1949	29 Ιανουαρίου	Δημήτριος Μουστόγιαννης
1949	18 Ιουλίου	Γεώργιος Ν. Πετρόπουλος
1950	3 Μαρτίου	Δημήτριος Γ. Μουστόγιαννης
1952	31 Ιουλίου	Δημήτριος Γ. Μουστόγιαννης
1957	10 Ιανουαρίου	Γεώργιος Β. Τσίρμπρας
1958	16 Σεπτεμβρίου Δημήτριος Χ. Μαρινόπουλος
1963	6 Ιανουαρίου	Δημήτριος Γεωργ. Μουστόγιαννης
1967	8 Οκτωβρίου	Δημήτριος Γεωργ. Ανάγνου
1970	26 Δεκεμβρίου Αγγελής Παπανικολάου
1972	15 Μαρτίου	Δημήτριος Παπαϊωάνου
1974	10 Νοεμβρίου	Γεώργιος Μάγκλαρης
1975	8 Ιουνίου	Χρήστος Μαρινόπουλος
1981	Ιούλιος	Ιωάννης Πανόπουλος (Ντουνόγιαννης) Γαλατά
1983	Ιανουάριος	Δημήτριος Παναγόπουλος
1987	Ιανουάριος	Νικόλαος Πετρόπουλος
1991	Ιανουάριος	Ιωάννης Σταματόπουλος

(*Πριν το 1933 δεν υπάρχει αρχείο στην κοινότητα. Όπως δείχνει και η παρακάτω έκθεση επιθεώρησης  Όσο αφορά τις ημερομηνίες, δεν σημαίνουν ότι τότε έχουμε εκλογές αλλά ότι έγινε η πρώτη συνεδρίαση του Κοινοτικού Συμβουλίου και εγράφη πρακτικό, το οποίο υπογράφει ο εκάστοτε πρόεδρος).

(Σελ. 7 - 19)